O'zbekiston Prezidentining hukumat amaldorlari va ommaviy axborot vositalari o'rtasidagi munosabatlarga bag'ishlangan nutqining diqqatga sazovor joylari (Toshkent shahri, 22.11.2013 yil.)

So'nggi paytlarda ommaviy axborot vositalarida ko'plab savollar paydo bo'ldi. Bu shuningdek bugungi kunning talabidir, agar biz ommaviy axborot vositalari bilan birgalikda ushbu masalalarga alohida e'tibor bermasak, hech qanday natija bo'lmaydi. Bugun hech kim kechagi kabi ishlashga haqli emas.

Ma'lumki, bugungi kunda jamiyatning barcha jabhalarida ochiqlik va oshkoralik ta'minlanmoqda. Yopish, shaffoflik, buzuqlik, qarindoshlik ishlarga yordam bermaydi. Bu vaqtinchalik. O'zingizni bilmaydigan qilib ko'rsatishni bilish bugungi siyosatga xiyonatdir!

Dunyo jadal rivojlanmoqda, xalqimizning dunyoqarashi o'zgarib bormoqda. Bunda ommaviy axborot vositalari katta rol o'ynaydi. Ular bizning e'tiborimizni dolzarb muammolarga jalb qiladi va ularni hal qilishga yordam beradi. Bu demokratik jamiyatning asosiy talablaridan biridir.

Shuni ham unutmasligimiz kerakki, biz matbuotni ishimizni aks ettirgan ko'zgu deb hisoblashimiz kerak. Afsuski, yillar davomida biz ushbu oynaga qarashni muhim deb hisoblamadik.

Natijada, biz asl qiyofamizni ko'rishni to'xtatdik. Biz xalqimizga ravshan bo'lgan kamchiliklarimizni va kamchiliklarimizni tan olmadik va o'zimiz haqimizda: "Men eng zo'rman" deb maqtanishni davom ettirdik. Ko'plab shahar va tumanlar hokimlari buni davom ettirishni istaydilar. Ko'rinib turibdiki, biz ko'pchilikni ishdan bo'shatmoqdamiz. Agar ular xalqni qoniqtirmasa, agar oyoqlari erga tushib qolsa, bilasizmi, biz hammamizni otishga majbur bo'lamiz. Bu zamon talabi. Rahbar sifatida men qanchalik qiyin bo'lmasin, choralar ko'rishga tayyorman. Chunki biz xalqimizni qondirishimiz kerak. Odamlar bilan to'g'ridan-to'g'ri uchrashing. Odamlarni to'g'ridan-to'g'ri qabul qiling.

Tasavvur qiling, men ham viloyat hokimi, uzoq yillar bosh vazir edim. Biz [bunday choralarni] qabul qila olamizmi? Bildimi? Hech qachon bunday tizim bo'lmagan. Ammo endi sifatli, yana bir bor sifat, madaniyat, madaniyat, bilim, chuqur bilim, muloqot, xalqimiz bilan muloqotda tizim bo'lishi kerak. Biz ikki yil oldin bo'lgan odamlar emasmiz. Biz endi kechagi etakchilar emasmiz.

Biz dono maqolni unutganmiz: "Yuz egri bo'lsa, ayblash uchun hech narsa yo'q". Bu chuqur fikrga asoslanadi. Madaniyat, bilim bo'lmasa, nega ko'zguda ayblashing kerak, agar siz egri bo'lsangiz.

Hech kimga sir emaski, bu muammolar to'planib qolgan asosiy sabablardan biriga aylandi va jamiyatning ko'plab yomon niyatlari ildiz otdi.

Buni nima uchun aytganimni barchangiz yaxshi tushunasiz. Bugungi kunda barcha darajadagi rahbarlar uchun jamoatchilik, ayniqsa ommaviy axborot vositalari bilan muloqot qilish madaniyati har qachongidan ham muhimroq bo'ldi.

Ba'zi hollarda rahbarlarning tanqidga javob bera olmasliklari uni tan olmaslikka urinishlarida namoyon bo'ladi.

Afsuski, ba'zi rahbarlar odamlar va matbuot bilan muloqot qilishda oddiy aloqa madaniyatini, ma'naviyatni unutishadi. Ularning murojaatlariga o'z vaqtida va halol javob bermasliklari, noroziliklarni keltirib chiqarmoqda.

Bu erda o'tirganlarning barchasini tumanlar, shaharlar, viloyatlar nuqtai nazaridan to'rtta sektor rahbarlari yozadilar. Faqat sizning so'zlaringiz bilan qilgan barcha harakatlaringiz siyosatga xiyonat bo'ladi. Siz o'ylashni o'rganishingiz kerak, kesishdan oldin etti marta o'lchang. Bu zamon talabi. Biz endi demokratik jamiyatga, fuqarolik jamiyatiga o'tmoqdamiz. Buni hamma bilishi kerak.

O'zingiz guvoh bo'lganingiz uchun deyarli har kuni ijtimoiy tarmoqlarda ma'lum bir rahbarning faoliyati to'g'risida baland ovozda xabarlar paydo bo'ladi. Tanqidiy materiallarga tanqidiy, o'z vaqtida, ob'ektiv, asosli reaktsiyalar berilmasligi sababli, odamlar orasida turli xil spekülasyonlar va tortishuvlar paydo bo'ladi.

Eng yoqimsiz tomoni shundaki, ayrim rahbarlar jamoatchilik o'rtasida tortishuvlarga olib keladigan vaziyatlarning oldini olish o'rniga, o'zlarining takabburligi va maqtovlari bilan muammoni kuchaytiradi.

Men har kimning o'z mag'rurligi va o'zini qadrlashi borligini tushunaman. Ammo rahbar o'rtasidagi farq shundan iboratki, u nafaqat o'z sharafiga, balki davlat organi imidjiga ham javobgarlikni unutmasligi kerak.

Har qanday to'siq va qiyinchiliklarga qaramay, u qanday o'tkir va shoshilinch muammoga duch kelmasin, vazminlik va muvozanat bilan vaziyatdan chiqish yo'lini topib, faqat qonunga asoslanib to'g'ri qaror qabul qilishi kerak.

Agar har bir rahbar, avvalambor vijdoni oldida, unga ishongan odamlar oldida javobgarligini his etsa, agar u o'z faoliyatida qat'iyatlilik va tirishqoqlik, talabchanlik va aql-idrokni birlashtira olsa, u xalqning haqiqiy mehrini va ishonchini qozonishi mumkin.

U hukumat, vazir, hokim yoki prokuror a'zosi bo'lishidan qat'i nazar, ushbu talab barchamizga, shuningdek, ommaviy axborot vositalariga ham tegishli. Hech birimiz buni unutishga haqqimiz yo'q.